.png)
Wandelen over de West Highland Way in Schotland is altijd weer een prachtig avontuur. De ruige natuur, watervallen, Lochs (meren) en het weer maken het een reis om nooit te vergeten. Deze wandelroute staat op vele bucketlists en wordt gezien als één van de mooiste wandelroutes ter wereld. Kim en Jan hebben de route inmiddels al zo vaak gedaan dat ze er inmiddels alles vanaf weten. Kim wandelt hierbij mee met de wandelaars en afwisselend gaat één onze Bordercollies Haggis of Smørrie mee. Jan verzorgd op iedere overnachtingsplek het `tentenkamp` en doet de inkopen, waarna Kim en Jan in de avond een heerlijke maaltijd bereiden. Hieronder het verslag van onze reis.
Dag 1
We ontmoetten de reizigers op het treinstation van Milngavie, waar het startpunt is van de West Highland Way. Sommige wandelaars zijn deze ochtend op Glasgow gevlogen en hebben de trein naar Milngavie genomen. Anderen waren al een dag eerder en hebben Glasgow een dagje verkend. Na met z'n allen een bakje koffie te hebben gedronken is het tijd om aan de wandeling te starten.
In de stralende zon wandelden we ca. 20 km naar Drymen. Onderweg wandelden we langs de Glengoyne distillery, waar we een interessante rondleiding hadden. En een proeverij natuurlijk! De eerste heuvels dienden zich aan en in Drymen stond Jan klaar met de opgezette tenten en een heerlijke snack. We genoten van de welverdiende versnapering en een goed stuk verse Schotse zalm als avond eten. (we passen ons graag aan de lokale gebruiken aan)
Dag 2
Op de tweede dag stond de eerste heuvel op het programma. Conic hill. 361 meter, en bovenaan een waanzinnig uitzicht over Loch Lomond, waar we de komende 1,5 dag langs zullen hiken. Wederom een schitterende zonnige dag. Picknicken aan een beekje, met de blote voetjes in het gras. En dat in Schotland!
Na wederom ca. 20 kilometer gewandeld te hebben, stonden de tentjes al weer klaar langs het meer. En wat een verassing! Het weer was zodanig goed, dat we een duik namen in Loch Lomond! En nog een voordeel, we waren gelijk allen weer gedoucht.
We schoven de eettafel, zodat we vlak aan het water konden genieten van een heerlijk 3 gangen diner, onder de ondergaande zon. Wat een cadeautje!
Dag 3
Deze staat bekend als de meest uitdagende dag van de West Highland Way. Langs Loch Lomond is het klimmen en klauteren over bijzonder mooie paadjes, afgewisseld met ministrandjes, om even heerlijk te picknicken. Wat een geluk ook weer deze dag. De stralende zon vergezelde ons.
Gelukkig maar, want dat maakte deze uitdagende dag, een stuk makkelijker.
Jan kwam ons tegemoet lopen met Smørrie en met z’n allen liepen we het laatste stuk naar de camping. in de avond aten we in de Drovers Inn. Een van de oudste pubs in de Schotse Hooglanden. En ze zeggen zelfs, dat het er spookt……
Dag 4
Dit was een relatief rustige dag qua kilometers, om de voetjes en lijfjes wat rust te geven na de klauterpaadjes. Door bossen en weilanden, omringd door de al wat hogere heuvels, via het plaatsje Crianlarich waar we in de lokale pub koffie dronken, door schapentunneltjes, langs vele vele schaapjes liepen we verder.
Helaas in de loop van de dag werd het weer Schotser. De regenponcho`s moesten uit de tassen gehaald worden. In de stromende regen kwamen we bij de tentjes aan. Zelfs voor Schotse begrippen regende het flink. Het kalme beekje waar we aan stonden begon steeds meer op een grote rivier te lijken.
In de groepstent genoten we van warme thee, een lekker pintje en fish and chips. Terwijl de regen op de tentjes tikte, vielen we heerlijk in slaap.
Dag 5
Gelukkig was de meeste regen gevallen in de nacht, en de volgende dag waren het enkel nog maar wat spettertjes en was ook de rivier weer tot rust gekomen.
Het eerste stuk door bossen en weilanden wandelen en daarna langs Bridge of Orchy. Voorbij deze brug nog een klein klimmetje, en dan lopen we langs een soort poort, de bocht om, zo een schilderij in. Welkom in the Highlands! Juist op dat punt liggen er een aantal Red Deers (Herten) te genieten van het zonnetje. Wauw!
We lopen een aantal kilometers door de glooiende heuvels. De wandeling van vandaag was weer prachtig. Zo mooi om te zien hoe de zon met de wolken over het landschap speelt.
Op naar het Inveroran hotel, waar een 200 meter verderop een schitterende wildkampeerplaats is. Aan een beekje, beschut achter een brug, een meer Schots uitzicht dan dit kan bijna niet.
Je bent dus echt midden in de Hooglanden. Samen met schapen en hertjes, en andere wandelaars. De tentjes staan aan een beekje, waar we gelijk een `douche` in kunnen nemen, en wat kleding kunnen uitspoelen. In de avond wandelen we een klein stukje terug naar het hotel, waar ze ook een `walkers bar` hebben, en genieten we, samen met meer wandelaars die we onderweg tegenkwamen, van heerlijke Schotse pinten en whisky.
Dag 6
We starten allemaal weer fris en fruitig na een heerlijk ontbijtje van Porridge (schotse warme pap) sausages, gebakken spek en tattie-scones. Op naar de Rannoch Moor! Eén van de meest wilde en ongerepte natuurgebieden van Schotland. Wat is het hier toch schitterend. Je waant je bijna alleen op de wereld, als heel klein onderdeeltje van de natuur. In alle weertypen is dit echt een prachtig stuk om te lopen. Maar gelukkig zijn de weergoden goedgemutst, en op wat kleine miezerspatjes na, kunnen we droog verder wandelen, met alleen maar mooie vergezichten om ons heen. `s Avonds kamperen we bij het Glencoe Mountain resort, waar Jan ons al op staat te wachten met Italiaanse hapjes, heerlijke pasta Pesto, en Carrot cake toe.
Dag 7
De volgende dag breekt alweer een prachtige wandeldag aan. Via de `Devils Staircase` van 550 meter, tevens het hoogste punt van de West Highland Way, lopen we naar Kinlochleven. Het weer laat zich weer van zijn meest Schotse kant zien. Het eerste stuk, waar we diverse hertjes een goedemorgen wensen, is het eigenlijk te warm (!) om te lopen, en om daarna de heuvel op te klimmen. Op de top van de `Devils Staircase' hebben we een schitterend uitzicht over de Glencoe. In een stralende zon die machtig mooie schaduwen trekt over de heuvels. Als we ons omdraaien zien we hoe een donkergrijze wolk vol regen naar ons toe komt waaien. Allemaal weer ingepakt in onze regenponcho`s wandelen we in de stromende regen de heuvel weer af. Onderaan de heuvel kunnen we de poncho`s weer uitdoen en is het nodig om zonnebrand te smeren. Overnachten doen we op een camping aan de rand van het dorp, waar ze ook een goede dry-room hebben. We maken er dankbaar gebruik van, zodat we de volgende dag weer met droge sokken en droge schoenen kunnen starten.
De Midges laten zich helaas inmiddels ook in grote getale zien. De Schotten zelf hebben het met elkaar eigenlijk niet zo veel over het weer, want ja er kunnen op één dag zomaar vier seizoenen voorbij waaien, maar wel praten ze veel over de hoeveelheid Midges. Hele kleine mugjes, die in grote hoeveelheden aan komen vliegen bij windstil weer, en je dan graag bijten. Gelukkig hebben we Smidge, een anti-midge zalf, en hoofdnetjes met heel fijn gaas waar ze niet doorheen kunnen. Zolang je in beweging blijft heb je er geen last van dus tijdens het wandelen hinderen ze niet.
We eten s'avonds in de groepstent, Engelse ossenstaartsoep, bonenstoverij en daarna een heerlijke bak koffie en thee toe samen een klein glaasje whisky.
Dag 8
En dan is de laatste wandeldag aangebroken. Op naar Fort William.
De stevige porridge als ontbijt hebben we nodig, want vanuit Kinlochleven starten we gelijk met een flinke klim. De spieren zijn alvast direct wakker.
Vanaf de top van de heuvel kijken we terug op Loch Leven en het dorp. Door bossen en blubber en mooie Glens (dalen) is het net of we een 500 jaar teruggeworpen worden in de tijd. We passeren een oude ruïne , en het is niet moeilijk voor te stellen hoe hier een herder en zijn vrouw en kinderen met zijn schapen vroeger woonde.
Na 20 kilometer zijn we weer terug in de bewoonde wereld en lopen we langs de camping waar we overnachten. Jan staat ons al op te wachten met een hapje en een drankje, en met zijn allen lopen we de laatste kilometers naar de eindstreep en zetten we de allerlaatste stap over de finishlijn. Wauw! 154 mooie kilometers. 96 mile. De laatste stempel laten we in ons West Highland Way stempel boekje zetten en in de Grog & Gruel pub drinken we en eten we een verdiende maaltijd en kijken we terug op een fantastische week!
Komend jaar gaan we weer de West Highland way wandelen. kijk op onze website voor de vertrekdatum. www.pippinhikes.nl
Comments